Urządzenia wykorzystywane do prac badawczych.
◊
KALORYMETER IZOTERMICZNEGO MIARECZKOWANIA (nano ITC), TA Instruments

Izotermiczne Miareczkowanie Kalorymetryczne (ang. Isothermal Titration Calorymetry, ITC) jest metodą mierzenia międzycząsteczkowych oddziaływań termodynamicznych. Dzięki ITC można określić parametry termodynamiczne interakcji w roztworze. Metoda ITC jest najczęściej stosowana do badania wiązania małych cząsteczek (takich jak leki) do dużych makromolekuł (białek, DNA itd.).
Aparat nano ITC jest wykorzystywany do celów dydaktycznych i naukowych poprzez badania zarówno struktury przestrzennej syntetycznych związków chemicznych, jak i związków naturalnych o budowie makrocząsteczek (białka, kwasy nukleinowe). Umożliwia monitorowanie oddziaływania ligandów z makrocząsteczkami na podstawie pomiarów efektów cieplnych oraz wyznaczenie stałych asocjacji Ka (stałych trwałości powstających kompleksów), stałych szybkości procesów, stechiometrię oddziaływania oraz parametry termodynamiczne procesu kompleksowania, tj. zmiany entalpii (ΔH) i entropii (ΔS).
RÓŻNICOWY KALORYMETR SKANINGOWY Z AUTOSAMPLEREM (nano DSC), TA Instruments

SPEKTROFOTOMETR UV/VIS, Jasco

SPEKTROMETR DICHROIZMU KOŁOWEGO (CD), Jasco
, Jasco.png)
SPME

Ogólna charakterystyka: mikroekstrakcja do fazy stałej (ang.: Solid Phase Microextraction, SPME) jest techniką ekstrakcyjną, której zasada działania polega na ekstrakcji i koncentracji analitów z próbki (zarówno prostych mieszanin związków organicznych, jak i złożonych matryc biologicznych) za pomocą włókna pokrytego fazą ekstrakcyjną. Włókno to jest umieszczane nad próbką (headspace SPME – w badaniach związków lotnych) lub w próbce cieczy (immersed SPME – dla związków o niższej lotności), gdzie anality wiązane są (adsorpcja/absorpcja) do momentu ustalenia równowagi chemicznej. Następnie włókno jest umieszczane w urządzeniu, gdzie związane anality są desorbowane (np. termicznie lub rozpuszczalnikiem) i mogą zostać poddane dalszej analizie. Zalety techniki to: wysoka czułość, krótki czas ekstrakcji analitów, brak zużycia dużych ilości toksycznych rozpuszczalników (dzięki czemu jej zastosowanie wpisuje się w założenia „zielonej chemii”), możliwość pobierania próbek w terenie i analizy złożonych matryc, wysoka dostępność włókien o różnej polarności i możliwość optymalizacji wielu parametrów analizy.
Adekwatność do rzeczywistych warunków przyszłej pracy zawodowej studentów; zgodność z założeniami obowiązujących standardów kształcenia: Technika SPME umożliwia prowadzenie analiz materii biologicznej, próbek farmaceutycznych i środowiskowych, produktów spożywczych oraz prowadzenie badań kryminalistycznych i toksykologicznych. Umożliwia detekcję zanieczyszczeń chemicznych (takich jak pestycydy) i biologicznych, jak również związków zapachowych w produktach spożywczych, metabolitów leków/substancji biologicznie aktywnych w wydzielinach, płynach ustrojowych, homogenizatach tkankowych i wydychanym powietrzu, lotnych metabolitów grzybów oraz wydzielin owadów. Może być też użyteczna w analizie chemicznych środków bojowych i produktów ich degradacji, perytroidów w ogórkach i arbuzach, a także leków i ich czystości, produktów ich przemiany i półproduktów syntez organicznych.
SPEKTROFLUORYMETRY, Jasco, Hitachi, Kontron